Julie Gavras
| Julie Gavras | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Paris, XX. mendea |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Familia | |
| Aita | Costa-Gavras |
| Ama | Michèle Ray-Gavras |
| Haurrideak | |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Paris-Sorbona Unibertsitatea Panthéon Assas Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | film-zuzendaria, gidoilaria eta errealizadorea |
    | |
Julie Gavras (Paris, Frantzia, 1970) frantziar zinema-zuzendaria, gidoilaria eta errealizadorea da. Zuzendari gisa egin zuen lehen filma La faute à Fidel! izan zen, 2006ko azaroan Frantzian aurkeztu zena.[1][2]
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Costa-Gavras greziar jatorriko zuzendariaren eta Michèle Ray-Gavras kazetari independientearen alaba da. Romain Gavras (1981-) zuzendaria bere neba da.
Ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Literatura eta Legeetan graduatu ostean, Julie Gavras zinemara itzuli zen. Italian eta Frantzian hasi zen zuzendari laguntzaile lanetan, komertzial, telebistarako film eta zinemarako filmetan. Zuzendari askorekin lan egin du, besteak beste, Robert Enrico, Claire Devers, Jacques Nolot, Alexandre Jardin, Camille de Casabianca, Roberto Faenza edo Michele Soavi. Bigarren Mundu Gerrari buruzko Amen film dramatikoan ere aritu zen aitarekin.
1988an, Oh les beaux dimanches! film labur zinematografikoa zuzendu zuen. Comic Stripek ekoitzia, Marseillan. Bi urte geroago, From Dawn to Night: Songs by Moroccan Women lehen dokumentala zuzendu zuen. Azken hori Alain Weberren lan batean oinarrituta zegoen, Parisko Bouffes du Nord Antzokian muntatua d’Automne Jaialdian. 2002ko urtarrilean bere bigarren dokumentala aurkeztu zuen Frantzian: Le Corsaire, le magicien, le voleur et les enfants (Kortsarioa, magoa, lapurra eta haurrak). Film hori eskolan pelikula bat egiten zuten bederatzi urteko ikasleen ikastaro batean oinarritu zen.
Julie Gavrasek beste hainbat dokumental ere zuzendu ditu Arte y France 5 filmerako.
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Besteka beste, lan hauexetan hartu du parte:[3][4][5]
- 2000: De l'aube à la nuit: chants des femmes du Maroc, documentaire, Arte
- 2002: Daniel Pennac: voici des mots, documentaire, Arte
- 2002: Le Corsaire, le Magicien, le Voleur et les Enfants, documentaire ( 2002)
- 2003: J'ai 17 ans l'âge de raison, documentaire, France 5
- 2006: La Faute à Fidel!Sélection Festival de Sundance 2007 - Grand Prix du jury Festival du film de la Réunion 2006 - Prix fiction au Festival international du film d’histoire de Pessac 2006 - Prix Michel d’Ornano de la Motion Picture Association au Festival de Deauville 2006
- 2011: Trois fois 20 ans (Late Bloomers)Festival de Berlin 2011 - Prix du public, European Film Festival de Séville 2011
- 2018: Les Bonnes Conditions, documentaire, production Zadig / KG Productions / Arte
- 2022: Cherchez la femme, série animée documentaire, production Zadig / Arte,
- 2024: (La petite maison)Toujours dans la Prairie,,, production Zadig / M6
Klipak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Mes Chers Amis et Mon plus bel incendie d'Arman Méliès
- Amazone du groupe La Maison Tellier
- Je ne te dirai pas de Clarika
Bestelakoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Le Dessous des Cartes - Arte. Émissions des années 2018 à aujourd'hui
- L'Expérience sur France Culture: Émissions Les 4 Elles/ La longue peine / 35° à Athènes: mon père, mon fils et la guerre civile grecque
- Profils sur Arte Radio: La maison du loup
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Gaztelaniaz) «Julie Gavras | Dirección, Dirección de segunda unidad o Asistencia de director, Reparto» IMDb (Noiz kontsultatua: 2025-02-03).
- ↑ (Ingelesez) Dawson, Nick. (2007-08-03). «Julie Gavras, Blame It On Fidel - Filmmaker Magazine» Filmmaker Magazine | Publication with a focus on independent film, offering articles, links, and resources. (Noiz kontsultatua: 2025-02-03).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Julie Gavras» FilmAffinity (Noiz kontsultatua: 2025-02-03).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Julie Gavras - Biografía, mejores películas, series, imágenes y noticias» La Vanguardia 2022-08-18 (Noiz kontsultatua: 2025-02-03).
- ↑ (Gaztelaniaz) SensaCine. «Julie Gavras» SensaCine.com (Noiz kontsultatua: 2025-02-03).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Julie Gavras Internet Movie Databaseren webgunean (Ingelesez)
